Biz Sus Oluyoruz | Yılmaz Pirinççi
Birbirine
değecek, ama birbirine değmeyen hayatlar yaşıyoruz be Cane
Her şey mümkün…
Herşey
imkansız…
Bazen korkular, kaygılar bazen.
Bazen o çok bildiğimiz acılar.
Bazen de
incitmekten korktuğumuz için sus oluyor herşey.
Her şey duruyor öyle.
Çayımız soğuyor bardakta.
Sigaramız parmağımızı yakıyor.
Biz sus oluyoruz.
İki yürek yaşarken, bir yüreğe sığdırıyoruz acıları.
Sonra uzuyor gece.
Karanlık büyüyor.
Büyüyor sus-lar…
Yalancı bir tebessümde konuşuyoruz hep
Farkında oysa gözler.
Dil farkında yalan söylediğinin,
Dudak farkında…
Yalnızlık kokuyor işte,
Hemde çok kötü kokuyor.
Ve en çok yalnızlık biliyor bunu.
En çok sus olmuş zamanlar ağlıyor.
Yürürken.
Gezerken.
Konuşurken.
Ahhh
Birbirine değmesi mümkün hayatlar yerine
Birbirine değen acılar büyütüyoruz
Birbirini büyüten sus lar
Çay soğudu Cane.
Çay soğudu.