Bizim Hikayemiz | Yılmaz Pirinççi

Binlerce kilometre ötelerden aynı filmin afişine bakıp aynı anda gülümsemek gibi bir şeydi bizim hikayemiz
Seninle birlikte uyuduğum gecelerin gözlerinden öpüyordum senden sonra
Seninle gelen gün aydınlığını
Seni bana getiren zamanı, saatleri birer birer
Sonra sesim düşmese bile
Sözüm düşüyordu sözünün yüreğine
Ahhh
Ne kaçak sevişmeler yaşadık biz öyle
Ne geceler uyuttuk dokunmaya korktuğumuz göğsümüzde
Usulca ne çok öptük birbirimizi bir hırsız telaşı içinde
Oysa ikimizde biliyorduk
Kelimelerin parmak izleri kalıyordu yazdığımız her yerde
Ve bütün deliller bizi gösteriyordu
Yani kaçınılmaz bir son vardı aslında önümüzde
Bütün filmlerin son sahnelerinde olduğu gibi
Göz göze bakıp seviyorum diyecektik
Ve o an ölüm hiç korkutmayacaktı bizi
Şimdi vasiyetim olsun
Öldüğümü duyar da gelebilirsen eğer
İlk toprağı sen at üstüme
Yılmaz Pirinççi