Bu Hasret Sen misin? | Nuri Can

Güz düşünce düşlere

Gözlerin gözlerime düşünce
Biraz çağla getir
Avuçlarında biraz gök ve yıldız
En güzel çiçekler açınca gülüşün
De bana gün gözlüm
De bana güvercin gülüşlüm
Yanağına gül düşürdüğüm
De bana
Bu yaşam, bu çile, bu kahır, bu hasret ne ki
Kirli, kahpe, rezil yaşamlara bedel
Karanlığı çiçeklendirir mi? Umut
Yağmur yağdırır mı? Bulutlar
De bana
Uyanınca sabahları
Kanadı kırık bir kuş gibi
Kim uçar dağlara dağlara
Bıkılmış bir acının gölgelerinde
Bir avuç mavi getir
Meneviş rengi bir uyku
En kızıl korunda gecelerin
Güneş tomurcuklu
Düş dökerken yastıklara bir kız
Sen ki, şiir yüreklimsin benim
Unutma seni sevdiğimi
Güz düşmüş yolları beklemek zor
Meri kekliğim
Sevdiğim
Gözlerini ırmaklara vurma
Savurma saçlarını rüzgarlara
Uzak değil sesin
Ellerin uzak değil
Gökleri yumruklayan ellerin
Bu sonsuz bekleyiş sen misin?
Bu suskun çığlık, bu açan gül, derin çukur
Tuğla tuğla yüreğime ördüğüm sabır
Tel örgülere bölüştüğüm, bir hıçkırık gibi
Bu hasret sen misin?
Bir kucak güneş gibi hücreme dolan…
17 /08/1982 Erzincan Cezaevi Ziyareti
Nuri Can (Şair, Ressam, Yazar).