Cumhuriyet Dönemi Tiyatrosu: Değerlendirme: Deniz Tekin

Ölürse ten ölür, canlar ölesi değil./ Yunus Emre

Kara Ölüm ebedi bir veda mıdır sahiden? Açıkçası bunu tam olarak kestiremiyorum. Fakat sanırım insan hayattayken dişe dokunur eserler vermişse, bedeni varlığı sonlandıktan sonra da var olmaya devam ediyor.

Haldun Taner’in meşhur “Sersem Kocanın Kurnaz Karısı” oyunundaki o ünlü tiratta da öyle demiyor muydu Fasülyeciyan ustamız? Evet, tiyatro asıl o zaman başlıyor… Onların sesleri, kokuları, hatıraları tiyatronun her yerine siniyor.

Hiç şüphesiz büyük bir sanat emekçisiydi İlhan Şeşen. Cumhuriyet dönemi tiyatro tarihimizin en güzel tiyatro müziklerinin bazılarının altında da onun imzası var. İşte bu, insanı, tenden öte apayrı bir can kılar. Onun dizeleri, onun tınıları, onun sesi artık tıpkı #MünirÖzkul’un, #ErolGünaydın’ın, #FerhanŞensoy’un sesi gibi Ses Tiyatrosu’nun o tarihi kubbesi altında sonsuza dek yankılanacak.

#KüçükSahne’de de büyük emekleri vardı İlhan Şeşen’in. Küçük Sahne yok oldu ama Ses Tiyatrosu direniyor, Beyoğlu direniyor, İstanbul direniyor, biz direniyoruz. Bu ustalar, bu sesler, bu renkler, bu büyük değerler yarınlara kalabilsin diye direniyoruz.
Belleği yaşat ki geleceğin güvenli kökler üzere bina edilebilsin.

İlhan Şeşen’in sadece oyun müziklerine değil, diğer şarkılarına baktığımızda da bir sinema kesiti, bir tiyatro anlatısı tadını hemen yakalarız. Böyle sanatçılar bu dünyaya masallar, rüyalar, oyunlar anlatmak için gelmiş bir çeşit derviş değiller mi zaten? Onların eserlerini duyunca, gözlerimizin önünde hemen türlü türlü anılar, türlü türlü fotoğraflar canlanır. Sağlam bir edebiyat belleğine sahip, yozlaşmadan uzak sanatçılar böyle oluyorlar işte. Onları bu yüzden daima hatırlamak, hatırlatmak lâzım!

İlhan Şeşen ölür mü? Sor bir bakalım kendine: Sence Fikret Kızılok, Aşık Veysel, Nâzım Hikmet öldü mü?

Yunus Emre ustamız ne güzel demiş: “Ölürse ten ölür, canlar ölesi değil.”

Zaten tam da bu yüzden, İlhan Şeşen’i unutabilmemiz mümkün değil. Biz hâlâ o sinemanın önündeyiz, siyah beyaz bir film varmış, onu seyredip gülüşmekteyiz…