Göç | Cevdet Vural
Gidiyoruz…
Geride bırakıyoruz bağları bahçeleri
Altın başakları
Mor salkımlı şaraplık üzümleri
Kurtlar
Kuşlar
Börtü böcekler
Size bırakıyoruz elvan elvan…
Yedi veren gülleri çiçekleri
Özgürce çırpın kanatlarınızı
Özgürce koşun avlarınızın peşinde
Çürüttük karasabanın dişlerini
Ne tırpan sallayan
Ne kağnı gıcırtıları yok artık
Göçüyoruz buralardan
Sizlere bıraktık bağ bozumlarını
Artık böcek ilaçları sıkmayacağız dallara
Tarım ilaçlarıda yok artık
Size bıraktık dağları yaylaları
Yer yüzüde gök yüzüde sizin artık
Özgürce konun yuvalarınıza
Tırpan da vurmayacağız çimenlere
Anız da yakmayacağız artık
Bozulmayacak yurtlarınız yuvalarınız
Dönüp bakarken ardımıza
İçimize akacak gözyaşlarımız
Ne ocaklarımız yanacak
Ne dumanı tütecek bacaların
Leyleklere bıraktık isli bacaları
Kurtlar çakallar tilkiler
Öyle korkak yaşamayacak artık
Üşümeyecek kovuklarında
Size bıraktık size
Evleri samanlıkları ahırları
Size bıraktık ceylanlar
Çayırları çimenleri gülleri
Korkmayın aç kalırız diye
Korkmayın vuruluruz diye
Keklikler
Bıldırcınlar
Ak güvercinler
Özgürce konun dallarınıza
Özgürce çatlasın yumurtalarınız
Silah sesi de duymayacaksınız
Sizin artık sizin
Dereler tepeler gümüş pınarlar
İçin kana kana berrak sulardan
Gidiyoruz biz
Sizin artık şarkılar türküler
Sevişin oynaşın
Doğurun çifter çifter
Gidiyoruz
Evlerimiz ören yürekler viran
Küstürmüşüz toprak anayı
Küstürmüşüz sırtı kınalı kuzuları
Ne çoban Ali’yim ben
Nede toprağımın ırgatı
Efendisi de değiliz artık şehirlerin
Şimdi işçiyiz fabrikalarda
Helalim gündelikçi…
Bende ya bir çaycı yada odacı…
23 8 2021
Cevdet Vural
——