Kendine İçkin (Miniğim Gizem’e İthaf) | Mustafa Burak Yoldaş

suskun mum aleviydin, yalnızlığa dikili

fikrine dolandı gece, sarhoş etti zihnini

sözlerin gürültüsünde duyulmadı sessizliğin

yılların ağırlığıyla adım adım ezildin

boynuna doladın iradeni, karanlık inildedi

“tamlık gereği” dedin, bu sefer zaman bekledi

sıkışmış ciğere itirazın, söz, nefese gelemedi

düşey durgunluğa salınırsın, gün, ışığını göremedi

geceye ezgin bir yudum şiir, belinde ince kemer

adımının dansına sarhoş, sana içkinim

sarhoşluk, kendini bazen şişede şiirle ezer

şimşeklere vurulur, dizelerin dibine devrilirim

yuvarlandık, gürültüye geldik ikinci vites bir hayatta

sessiz sessiz kendini dolar, boğaza sıkışır saniyeler

yayılır gecelere, zangırdar sensizliğin gölgesi

gırtlakta kalmış gıcık gibi sarhoşlukla uyuşur gider

erimeden söndü mum, kırıldı kekeme kadehler

ayaza sargınlık kör, geceleri sabah içer

anılara devriğim, şişeler isimsiz, dumanaltı

geçmişten sana ben kaldım, çaresizliğim… nasılsın?

                                               Sarıyer

                                             23.02.2024

                                                 12.45