Sevdikçe | Yılmaz Pirinççi

Hayata seninle bakmaya başladıktan sonra düşlerim o kadar büyüdü ki.
Bazen bu ben miyim demeye başladım kendime.
Gün güne güzelleştim seninle.
Gün den güne çoğaldım. Arttım.
Çünkü sevmek sadece bir insanı sevmek demek değildir.
Sevmek bütün bir evreni kucaklamak gibidir.
Çünkü sevdiğin zaman çiçeği böceği bile seversin. Ağaçları, insanları, yaşlıları, yolda akan trafiği, köprüleri, yolları kuşluk vakti okunan ezanı…
Çünkü her şey sana yaşadığını hatırlatır.
Her şey sevdiğin o insana değmiştir.
Çünkü herşey belki de senin o dünyanı tamamlayan birer ayrıntı dan ibarettir.
Renkler nasıl da görünür hale geliyor gül yüzüne düşen gülüşünde.
Çocuklar nasıl da çığlık çığlığa.
Ya bakışlarından yansıyan Gökkuşağı na ne demeli .
Sonra avuç avuç topladığım yıldızlar.
Ahh kadın …
sevdikçe, ne aşık ettin ama beni…