Uzak İklimlerin Ayşe | Yılmaz Pirinççi

İklimler ötesi bir bahar yüzüne yayılan.
Anlamadığım dilinde kelimeler öpüyordu yüzümü.
Ve anlamadığı dilimi ezberlemeye çalışıyordu
Okyanus serinliği bir mavilik gözlerinde
Vakitli vakitsiz uyanan çocuklar gibi hep gülümsüyordu..

Her sabah bir şarkı düşerdi gün aydınlığına
Gitarının tellerinde elleri
Gözleri hep bana bakıyordu.
Ahhh
Uzak iklimlerin Ayşe
Oda benim gibi her gün on iki saat çalışıyordu.

Üç çocuklu bir kadın Maria
Kocası çok para kazanmak için gitmiş.
Bir daha dönmemişti
Bir elinde ucuz şarap
Bir elinde sigara
Varoşlardan yüksek tepelerin hayalini kuruyordu.

Ne çok kanayan yaran var be kadın
Ne çok kanatan.
Hep aynı kalemden çıkmış gibi aynı hayatlar.
Bir gün, bir gün tutacak ahınız biliyorum..
Kıyamet koparsa bir gün. Sizin ahınızdan kopacak