Vakit Akşam | Gülsüm Coşkun

Sen benim sessiz şiirimdin
Melodisiyle şarkılaşan soğut yapraklarının rüzgarla dansından
Kuytularda saklanan gizemli bir yara
Geçmişin bütün izlerini taşıyan
Sessiz bir çığlık düşüyor gözlerime
Baktığım her yerdesin
Gelincikler kekikler
Aklım bir bağ kuytusunda
Zihnimde bir ay ışığı
Hiç doğmayan
Ve ellerin gözlerin sarpa sarıyor dünüm bugünüm
yarınımı
Sarı renkli bir aynadan yüzüme yansıyan
Yüreğimin derinine işlemiş ak bir türkü gibi
Dudaklarımda dolaşan adın
Savruluyor harman vakitleri
Dar bir sokakta binlerce sen
Saatim durduruyor zamanı
Yarpuz kokuyor gözlerin
Muhteşemliğini taşıyor hala
Aşkın her zerresinden
Kocaman sevdalar geçiyor
Kocaman yalnızlıklar içimden
Uzak kentlere dağılıyorum
Darmadağın bir hayatın sensizliğinden
Umut çoğalıyor her günün sabahından
Varlığını düşünüyorum yokluklar gibi
Yara alıyor benliğim tepeden tırnağa
Vedalar bir akşam karanlığında
Alışılmamış düş kırıklıkları
Kırık dökük umut
Zamana sığmayan özlemlerim
Avutulmamış bir gözyaşı gibi
Yas tutuyor yine kayıp yıllar
Yas tutuyor gün
Vakit akşam
Gülsüm Coşkun