Küskün Topraklar | Cevdet Vural

dört mevsim
yedi veren topraklarımız vardı bereketli
kelebekler
kuşlar
böcekler üşüşürdü kokularına
sürülerimiz vardı
boyunları bakır çanlı mavi boncuklu
çobanlarımız vardı
adı yıldızlara konmuş
yanık sesli belinde kaval
şafakla uyanıp
gün batımı dönen
türküler söylerdi en içten
atlarımız vardı küheylan
beylerimiz vardı koçak
nazlıydı kızlarımız
gülüşleri vardı çeşme başlarında
duyguları vardı al yanaklı kızların
sevdaları vardı utangaç
zamana mı yenik düştüler acep
kara bulutlar mı örtü mavi düşlerini
isteksiz serpiliyor tohumlar
Kara sabanlarımız vardı toprakla dost
Başaklarımız vardı altın
Ekmeklerimiz vardı beyaz ve esmer
topraklar mı çölleşti
ırmaklarmı kurudu
yuvaları bozulmuş
isteksiz uçuyor kuşlar
nerdesin yağmur
neredesin Mikail
yok oluyor bağlar bahçeler ormanlar
duldaları kovukları bozulmuş ceylanların
sancılı topraktaki güller
arılar küskün davetsiz çiçeklere
cehenneme aday cennet topraklar
kartal pençesi zamane makinaları
düşmanı dağlar ormanlar
inleri bozulmuş kurtların
vahşetin tanıkları kızıl ceylanlar
bir bizim değil kanayan yaralar
bir bizim değildi bu cennet
kudurttuk denizleri
küfrünü yiyoruz dağların
küfrünü yiyoruz börtü böceklerin
cevdet vural
19 2 2020